dinsdag 28 augustus 2012

Confrontatie met lichaam



Confrontatie met mijn eigen lichaam....

Wat eigenlijk een normaal bezoekje aan fysiotherapeut had moeten worden liep op veel meer dingen uit. Zoals velen van jullie weten en de mensen die mij echt kennen weten wat ik afgelopen jaren heb gehad en tot een halfjaar geleden heeft mijn lichaam echt een flinke klap gehad. Ik zeg nog vrolijk tegen mijn therapeute hoop dat het maar geen meniscus knie is daar zit ik nu echt niet op te wachten ja wie wel niemand toch , nee zegt  ze ik ga je eerst eens van kop tot teen bekijken denk nog in mezelf nou er valt veel te zien op deze lengte :) Nou zegt ze ik kan zien dat je lijf nog in flinke herstel zit hmm oke zeg ik verteld wat allemaal gebeurd is nou zegt ze het is al geen meniscus ik zo blij als wat maar wat dan ik denk dat je lijf zo een klap heeft gehad dat je spieren zo achteruit zijn gegaan dat je anders bent gaan lopen en dat je eigenlijk aan het herstellen bent van een te laag hb waarden enzv enzv Kom maar mee zegt ze we gaan eens wat oefeningen doen vooruit de sportschool ben ik gewend en daar zit mijn therapeut dus ook 2 vliegen in een klap . Maar toen kwam de confrontatie ik moest een oefening doen waar je toch flink wat kracht voor in je bovenbenen moet hebben nu dacht ik dat ik wel wat kracht had opgedaan want sinds 2 maanden ben ik weer begonnen met sporten. Nou dus echt niet de simpelste oefening was hurken maar dan je kont naar achter en zo recht mogelijk naar onderen nou mijn benen bevende en bibberden. Ik krijg zelden een slecht humeur maar nu stond ik echt met mijn mond vol tanden en er kwamen vloeken door mijn geest dat ik iets had he ben nog creatief in vloeken, gelukkig heb ik ze beperkt gehouden tot mijn hoofd ik werd er verdrietig van een lichaam van 23 dat niet wilt wat de geest wel wilt is zo frustrerend terwijl als ik op de fiets zit het beter gaat maar daar had ze een logica voor maar dat kreeg ik niet meer mee. Nou naar eerst wat tranen gelaten te hebben maar goed ook dat ze eruit komen beter nu als later, dacht ik bij mezelf de volgende oefening ging al beter denk dat het komt dat ik even wat woede in me had die eruit kwam denk ik zo, Nou genoeg geweest voor vandaag zegt therapeut oke was het dit zeg ik zo nee zegt ze woensdag gaan we langer door en verder ik zie dat nu even genoeg is geweest geestelijk emotioneel en lichamelijk even niet nu genoeg is genoeg oke ik heb altijd zo iets ik wil altijd doorgaan dat het niet meer kan en nu werd de rem op mij gezet dat is best apart iemand die je terug fluit omdat je in een keer teveel wilt, Ik zeg ben ik klaar nee je krijgt nog wat tape om je voet ik huh waarom heb het toch in me knie en boven benen nee dit hoort er ook bij het geeft je stevigheid en vertrouwen tijdens de oefeningen en corrigeert je houding ook een beetje  nou vooruit nadat ik kop koffie gedronken heb ben ik weer op fiets na huis gestapt. Ma vroeg en hoe ging het nou zus en zo en wat grommen oke niet fijn dus maar we gaan er samen aan werken waarom ga je niet een stukje fietsen fiets het eruit en geniet even van alles om je heen ik zeg dat was ik ook van plan. Fiets kleding aan getrokken een uurtje op de fiets met een tussenstop bij mijn pa Huh zegt ie jij was toch in sport.. oeps ik vraag niets wat is er gebeurd je gezicht spreekt iets uit dat je erg teleurgesteld en verdrietig bent nou toen kwam alles eruit boos ben op lichaam dat me vaak en vaker eens in de steek laat boos omdat het lijk dat het steeds bij mij is verdrietig omdat mijn lichaam niet wil doen wat ik wil nou zegt pa we gaan je helpen en steunen nadat ik tegen pa had gegromt en gevloekt wat opluchte. Ben ik weer op de fiets richting huis gestapt was nog een stukje fietsen maar steeds meer kwam de glimlach op mijn snoet terug en ik begon eigenlijk te kijken van de kanten wat ik er aan kan gaan doen en de kans die ik krijg. En daar kwam mijn glimlach terug nou ik kan iedereen wel een fiets aanbevelen of gewoon tochtje lopen of wat dan ook het is fijn om te zien hoe je in een keer kunt afschakelen en weer met de frisse wind in het hoofd er tegen aan kan 
Ik ga er weer tegen aan aan mijn herstel werken en ja ik blijf er tussendoor ook fietsen dat is mijn passie ook al gaat het nog niet hoe ik wil 1 stap tegelijk !
yes i cann 
liefs ........ 

1 opmerking:

  1. Inderdaad super herkenbaar. Vooral die boosheid dat het allemaal niet zo gaat als ik wil. Respect hoe je toch iedere keer weer doorgaat. Je bent een toppertje. ;)

    BeantwoordenVerwijderen