Confrontatie met lichaam

Confrontatie met mijn eigen lichaam....

Wat eigenlijk een normaal bezoekje aan fysiotherapeut had moeten worden liep op veel meer dingen uit. Zoals velen van jullie weten en de mensen die mij echt kennen weten wat ik afgelopen jaren heb gehad en tot een halfjaar geleden heeft mijn lichaam echt een flinke klap gehad. Ik zeg nog vrolijk tegen mijn therapeute hoop dat het maar geen meniscus knie is daar zit ik nu echt niet op te wachten ja wie wel niemand toch , nee zegt  ze ik ga je eerst eens van kop tot teen bekijken denk nog in mezelf nou er valt veel te zien op deze lengte :) Nou zegt ze ik kan zien dat je lijf nog in flinke herstel zit hmm oke zeg ik verteld wat allemaal gebeurd is nou zegt ze het is al geen meniscus ik zo blij als wat maar wat dan ik denk dat je lijf zo een klap heeft gehad dat je spieren zo achteruit zijn gegaan dat je anders bent gaan lopen en dat je eigenlijk aan het herstellen bent van een te laag hb waarden enzv enzv Kom maar mee zegt ze we gaan eens wat oefeningen doen vooruit de sportschool ben ik gewend en daar zit mijn therapeut dus ook 2 vliegen in een klap . Maar toen kwam de confrontatie ik moest een oefening doen waar je toch flink wat kracht voor in je bovenbenen moet hebben nu dacht ik dat ik wel wat kracht had opgedaan want sinds 2 maanden ben ik weer begonnen met sporten. Nou dus echt niet de simpelste oefening was hurken maar dan je kont naar achter en zo recht mogelijk naar onderen nou mijn benen bevende en bibberden. Ik krijg zelden een slecht humeur maar nu stond ik echt met mijn mond vol tanden en er kwamen vloeken door mijn geest dat ik iets had he ben nog creatief in vloeken, gelukkig heb ik ze beperkt gehouden tot mijn hoofd ik werd er verdrietig van een lichaam van 23 dat niet wilt wat de geest wel wilt is zo frustrerend terwijl als ik op de fiets zit het beter gaat maar daar had ze een logica voor maar dat kreeg ik niet meer mee. Nou naar eerst wat tranen gelaten te hebben maar goed ook dat ze eruit komen beter nu als later, dacht ik bij mezelf de volgende oefening ging al beter denk dat het komt dat ik even wat woede in me had die eruit kwam denk ik zo, Nou genoeg geweest voor vandaag zegt therapeut oke was het dit zeg ik zo nee zegt ze woensdag gaan we langer door en verder ik zie dat nu even genoeg is geweest geestelijk emotioneel en lichamelijk even niet nu genoeg is genoeg oke ik heb altijd zo iets ik wil altijd doorgaan dat het niet meer kan en nu werd de rem op mij gezet dat is best apart iemand die je terug fluit omdat je in een keer teveel wilt, Ik zeg ben ik klaar nee je krijgt nog wat tape om je voet ik huh waarom heb het toch in me knie en boven benen nee dit hoort er ook bij het geeft je stevigheid en vertrouwen tijdens de oefeningen en corrigeert je houding ook een beetje  nou vooruit nadat ik kop koffie gedronken heb ben ik weer op fiets na huis gestapt. Ma vroeg en hoe ging het nou zus en zo en wat grommen oke niet fijn dus maar we gaan er samen aan werken waarom ga je niet een stukje fietsen fiets het eruit en geniet even van alles om je heen ik zeg dat was ik ook van plan. Fiets kleding aan getrokken een uurtje op de fiets met een tussenstop bij mijn pa Huh zegt ie jij was toch in sport.. oeps ik vraag niets wat is er gebeurd je gezicht spreekt iets uit dat je erg teleurgesteld en verdrietig bent nou toen kwam alles eruit boos ben op lichaam dat me vaak en vaker eens in de steek laat boos omdat het lijk dat het steeds bij mij is verdrietig omdat mijn lichaam niet wil doen wat ik wil nou zegt pa we gaan je helpen en steunen nadat ik tegen pa had gegromt en gevloekt wat opluchte. Ben ik weer op de fiets richting huis gestapt was nog een stukje fietsen maar steeds meer kwam de glimlach op mijn snoet terug en ik begon eigenlijk te kijken van de kanten wat ik er aan kan gaan doen en de kans die ik krijg. En daar kwam mijn glimlach terug nou ik kan iedereen wel een fiets aanbevelen of gewoon tochtje lopen of wat dan ook het is fijn om te zien hoe je in een keer kunt afschakelen en weer met de frisse wind in het hoofd er tegen aan kan 
Ik ga er weer tegen aan aan mijn herstel werken en ja ik blijf er tussendoor ook fietsen dat is mijn passie ook al gaat het nog niet hoe ik wil 1 stap tegelijk !
yes i cann 
liefs ........ 

beetje onwennig

beetje onwennig op de fiets.

Gisteren was de dag dat eindelijk mijn droom na een paar jaar uitkwam ik mocht eindelijk mijn nieuwe fiets gaan ophalen. Na eerst het papieren gedeelte in orde gemaakt te hebben was het tijd voor wat uitleg en onderhoud . Toen werd het tijd dat ik er zelf op ging zo gezegd zo gedaan werd gekeken of er nog iets afgesteld moest worden en zadel en stuur enzv maar nee alles klopte dat is het mooie aan goed meten want meten is weten. Toen kon ik vertrekken richting mijn huis iets van    8 a 9 km ik was op weg alles ging lekker schakelen ging nog niet perfect maar dat kwam wel eenmaal thuis alles ging goed had hem gestald zodat ik vandaag nog een ritje kon maken omdat het morgen ging regenen . Dus vertrokken voor zo een rit van 10 km voor mee te beginnen ook vandaag weer ging alles perfect ja totdat ik moest stoppen, Ik moest in een keer vaart minderen en in de remmen maar helaas er stond geen paaltje dus hoe sukkelig en klungelig ik probeerde mij voet uit het pedaal klik systeem te halen te laat het leek wel in slow motion te gaan heel langzaam kwam ik in aanraking met het asfalt nou kan je zeggen dat is geen pretje. eerst gekeken of er niks aan de fiets was die was oke toen zelf even bewogen en ja toen zag ik klein stukkie vel aan ketting hangen dus ja ik wist al genoeg bloed liep langs me benen recht voor een grote snijwond en schaafwonden rechts op achter been paar schrammen en linker knie geschaafd al met alles nog geluk gehad. maar volgens mij gebeurd je dat een keer en ook nooit meer gelukkig meteen weer opgestapt en me tochtje vervolg en nog heerlijk stuk gefietst dus dat was vandaag nog een beetje onwennig zitten maar met vallen en opstaan leren we alles .
Dus op naar me volgende en veilige kilometers met meteen uit klikken
liefs....

invullen ..

Invullen..

Van de week werd ik weer eens even met mijn neus op de feiten gedrukt dat er toch niet iets was veranderd bij bepaalde mensen nee ik noem maar geen namen. Zo kwam ik er achter dat er dingen al voor mij ingevuld werden terwijl ik zelf nergens van af weet of wist.

Zoals een uitje normaal word er gevraagd kan je voel je goed of wat dan ook. Ik dacht dat ze er van geleerd hebben ik mag dan wel iets mankeren maar mijn bovenkamer functioneert nog altijd helder en nog goed van geest oke ik heb nou eenmaal een beperking en die is ik ben nou  sneller moe mede mogelijk gemaakt door mijn chronische ziekte.

Dat invullen gebeurde nog wel eens vaker voor mij toen heb ik het maar weer eens in de groep gegooid ja ze hadden er van geleerd en ging zelfs een hele tijd goed tot deze week. Helaas maar waar kwam ik er achter maar ik dacht laat ik nou maar geen gehoor aan geven maar zoals ik ben en zo eigenwijs als ik ben ging ik toch maar eens doorvragen de eerste liet niks los de 2e was zo slim die bleek al ingelicht te zijn door de 1e. Nou oke verder even niks meer aan gedaan totdat ik past beet had om het zo maar te zeggen en hun voor het blok zette waarom nou kreeg me toch de meeste top 100 aan smoesjes die je maar kunt verzinnen zelfs de gekste.

Op een begeven ogenblik was ik er klaar mee genoeg energie aan verspild tuurlijk maakte het me verdrietig maar om er over door blijven te gaan had geen zin dus besloot ook even nergens meer op te reageren tot dat er hulp van mijn kant werd verwacht en ja zo stom als ik ben dat doe ik dan ook nog zal wel in mijn karakter zitten maar opeens dacht ik laat gaan waar ben ik mee bezig ..

Ja adviseren maar aan wie eigenlijk want ik was toch wel pissid dus toen mee gekapt en maar even gaan lezen maar ja wat denk je kon mijn gedachten niet erbij houden.

Nu zullen ze het heus goed bedoelen maar vul voor mij niks in ik kan nog altijd zelf beslissingen nemen en helaas zo zie je wel wie je echte vrienden zijn dan verwacht je eigenlijk dat ze je kennen maar hellaas tegendeel is waar.

maar ik weet waar ik sta ik kan me zelf aan kijken zonder masker of zonder een veroordeling aan mezelf ik ben blij zoals ik ben of het nu met of zonder beperking ben ik ben blij dat ik wel voor mezelf kan bepalen en dingen kan invullen 

een zomergroet & liefs ......

eindelijk is het dan zo verrrrr

Eindelijk is het zo ver na 3 jaar uitstellen wegens omstandigheden en ziekte ben ik afgelopen donderdag dan toch gegaan voor de meting voor mijn nieuwe race fiets. Zo gezegd zo gedaan meten is weten gelukkig viel ik nog net binnen de fabriek maten als ik de goede man mag geloven was nogal klein helaas ik weet het. Maar of het zo moest zijn ik viel direct op deze fiets zie hier boven de foto en ja hoor het was ook nog mijn maat dus mijn geluk kon niet meer op. Ik voelde me net een klein kind dat een snoepje in de snoepwinkel mocht uitkiezen . eerst nog keer de been lengte gemeten en de rug en romp enzv kwamen ze tot de conclusie dat deze fiets de perfecte maat was alleen de stuurpen moest iets aan gedaan worden maar dat is wat ik dus bedoel met weten is weten zo zit je dus optimaal op de fiets en voorkom je de onnodige blessures en zo behoud je je fiets plezier . Na alle dingen opgeschreven te hebben moesten er nog natuurlijk dingen gekozen worden en beslissingen genomen worden ik denk als ik t nu niet meteen doe krijg ik weer spijt zoals 3 jaar geleden dus we hebben hem besteld en na mijn kaak operatie ongeveer eind augustus kan ik hem ophalen. Ik hoop dat nog een paar mooie dagen tot oktober te hebben zodat ik toch nog stukjes kan gaan fietsen.
Vooral lekker in mijn eigen omgeving Limburg dus heerlijk in de heuvels me zelf uitdagen om steeds stapje verder te gaan en natuurlijk een stukje van het wk parcours meer pikken.
Dus laat de weken en dagen maar omvliegen des te sneller heb ik deze mooie fiets in mijn bezit en een droom komt voor mij uit en ben er super blij mee dat ik al 2 dagen met een big smile loop,,
liefss.....

na 5 weken eindelijk de test

Precies 5 weken geleden heb ik mijn sport weer opgepakt zo goed als t kan. Heb in die 5 weken heel wat obstakels gehad spierpijn dat heeft iedereen maar als je al last heb van je zenuwstelsel komt dat nog even harder binnen. 

Maar goed zo goed en kwaad als t kan heb ik mij daar doorheen weten te bijten op de een ik weet de 2e dag na de 1e sportdag nou ik zal je vertellen ik kon niet meer zitten lopen of staan. Maar goed ben door gegaan en kreeg er steeds meer plezier in A omdat ik merkte dat ik toch nog een mooie basis conditie had starte op 6 dacht ik zo even uit me hoofd te weten. En ging week voor week en dag voor dag vooruit zelfs met kracht nu is fitness niet echt mijn ding ben meer iemand die   een heerlijk stuk fiets en heb soms ontzettende competitie drang en dan ook nog winnen want nee verliezen doe ik niet altijd aan. Maar helaas voorlopig zit er geen teamsport voor mij in maar dat wil niet zeggen dat je niet kan sporten en ondanks dat ik heel snel vermoeid ben kan ik toch sporten en daar ben ik ontzettend trots en blij om dat ik deze stap weer genomen heb. Nu precies vandaag 5 weken later word er gekeken of het programma nog bij je past en worden er aanpassing verricht en of je t nog aan kunt of dat je iets moet minderen .

Bij mij was het allemaal netjes en conditie was mooi op pijl daar was ik heel blij mee was weer een bevestiging dat mijn lichaam toch nog wel tegen een slag of stoot kan als ik er maar goed aan werk.

Dus nu zijn cardio omhoog gegaan met meerdere minuten en RPM en Watt zijn weer netjes aangepast dus de komende 2 maanden kan ik weer vooruit om aan mijn lijf t werken wat ik vooral merk op gebied van lichamelijk vooruit ben gegaan kwa slapen slaap snacht's toch beter voel me fitter en uithoudingsvermogen neemt toe  en ik weet nu dat ik toch nog meer kan doorzetten als voorheen dus ik ben vandaag heel erg trots op mezelf en dat mag ook wel eens over je zelf zeggen zouden mensen soms meer moeten doen complimenten aan zichzelf geven of aan een ander want iedereen verdient soms een mooi compliment 

liefs....