Verandering en stilstaan

Verandering en stilstaan 



Sinds een paar weken ga ik minimaal 1x per week naar een psycholoog en waarom nee niet het cliché dat je dan gek moet zijn zoals vaak gezegd word ! 
Ik ga erheen om vooruit te komen en mijn ziekte te leren accepteren.

Ben nu 9 jaar ziek de tijd heeft om mij heen niet stil gestaan voor de meesten ! Ik had gevoel dat ik helemaal stil stond ik kwam wel vooruit maar dan liep ik op begeven moment weer vast.
Ik was om de kleinste dingen boos er hoefde maar iets te gebeuren schoot ik uit me slof. 
Ik had emoties die van verdrietig naar blij en weer naar verdrietig zat en zit nog steeds niet helemaal lekker in mijn vel.
Maar we zijn eraan aan het werken gaat niet zonder slag of stoot en is hard en moeilijk.

Er worden dingen aangekaart dat ik denk verhipt ja, waarom dacht ik daar niet aan. Nee op dat moment was ik met zoveel bezig ziekenhuis in en uit operatie daar operatie hier. Vrienden die niet meer kwamen werken ging niet meer ! ik kwam tussen 4 muren in huis te zitten ! 
Ik zei ook nooit nee er hoefde mij maar iemand wat te vragen en ik hielp . Ben mijzelf gewoon voorbij gelopen ! ik kwam pas op plek 2

Tot op paar weken geleden de emmer vol was ik was kapot moe helemaal op lichamelijk en geestelijk gewoon gehad ! iedere x weer een tegenslag verwerken ! terwijl ik het in plaats van verwerken maar verdrong om er niet aan te hoeven !
Nou nu komt er alles uit en ga ik mijzelf op 1 zetten en meer aan mezelf werken ! 
En eens leren nee zeggen ben ik dag egoïstisch dat komt dan weer in mijn hoofd voorbij !
Nee dat ben ik niet heb gewoon soms nodig even helemaal niks !  

Dan het punt ziekte en pijn accepteren dat is erg zwaar en moeilijk ik wil zo graag dat het dan weer te snel ga en geen grens kan aangeven ! loop me zelf voorbij en dat is het punt waar aan gewerkt word !
En dat heeft tijd nodig er zit nog veel verdriet en pijn en woede langzaam pakken we de draad weer op ! 

Op naar een mooiere ik die is er al ! maar dan eentje met grenzen enzv

Fijne dag mensen 

De eerste van 2014

De eerste van 2014

Vandaag was de aangebroken die eigenlijk niet wilde !
Ik kreeg weer de qutenza behandeling en daar zie ik altijd heel erg tegen op.
Ik wist nu wel wat ik kon verwachten maar toch omdat vorige x ook zo pijn deed zag ik er echt als een berg tegen op. Gelukkig lieve vrienden die me gisteren en vandaag erdoor heen hebben gesleept en vooral mijn mama wat is zij toch sterk om mij steeds zo te zien afzien !
Pap gaat wel altijd mee maar die kan er niet meer tegen geef hem groot gelijk ;-)

Nou vandaag waren we met 4 pijn patiënten ieder op een andere perforerende zenuw pijn ! En wat denk je ? Ik was de jongste de oudste was 76 !
Eerst weer een uur verdoven wat ze verdoven noemen met wat pijnstillende zalf. Nou kan je een ding zeggen die werkt dus totaal niet !
Daarna kwam het de pleisters waar ik zo tegenop zie de peper pleisters noemen ze het ook wel.
De eerste 10 minuten voel je niks en daarna is het letterlijk afzien en tanden op elkaar om het een uur vol te kunnen houden !

Ik heb t niet helemaal volgehouden ik kon niet meer tranen sprongen in mijn ogen na half uur ik stond zo erg in brand gevoel dat ik totaal helemaal verkrampte van de pijn ! zelfs de extra pijnstilling werkte totaal niet.
Maar het ergste kwam ik stapte de auto in en kon niet meer zitten en niks meer voelen op de huid. heb gewoon mijn trui omhoog gehouden boeie voor de mede weggebruikers/
Thuis kwamen we aan tranen rolden en rolden wat had ik pijn en brand nog na niet meer zo erg als 2 uur geleden !
Je moet er wat voor over hebben maar daarna heb je een dikke anderhalve maand minder pijn en dat is het me dan wel waar om dag af te zien !

Verder kwam ik nog een oude leraar tegen die trots was dat ik me zo goed omhoog gewerkt heb (had een achterstand op de bassischool ) dus dat was wel weer leuk om even te horen hoe en wat.
Nu is de school hier tegenover in gebruik en ti's stukke drukker als voorheen ! Toen was het een uitgestorven straat !

Ik heb eentje die stapel op mij is maar ik durf die ene stap nog niet te nemen gevoel zegt ja en hersens zeggen nee wacht nog even. Dat maakt mij helemaal in de war als ik een berichtje van hem krijg straal ik hij begrijpt mij en ook mij ziekte ! daarom is het wel  fijn maar ik word gewoon heen en weer geslingerd met gevoel. moet ik die sprong wagen of moet ik het niet doen ! we zullen het wel gaan zien komende tijd !

zo dat was even update ;-)

En ik een iemand bedanken of ja 2
Mijn mams die mij iedere dag helpt met dingen wat ik dan op dat moment niet kan of gewoon niet lukt ! en mijn vader die mij ook goed helpt en ondersteunt waar nodig is !
Dankjewel ik vind jullie top !

Eerste blog in 2014

Eerste blog in nieuwe jaar !


Het is weer een tijdje geleden dat ik weer eens een update heb geplaatste !
Nou bij deze daar gaan we weer, voor kerst loop ik al met een schouder probleem niks blijkt te helpen ontstekingsremmers in hoge dosis niks ! Vannacht ben ik er zo ziek van geworden dat ik vanochtend besloten heb toch de huisarts weer in te schakelen want zo gaat t niej meer !

De jaarwisseling was met een lach en een traan ! Blij dat 2013 afgesloten hebben teveel gebeurd en meegemaakt. Dat laat ik nu achter mij en met frisse moed 2014 in.
Nieuw jaar nieuwe kansen nieuwe dingen en vooral ook voor mezelf weer keuzes maken.
Hoe en wat ik wil gaan doen in dit jaar, heb zo een lijstje wat ik wil gaan doen dat houd ik nog maar even voor mij ;-)

Aankomende woensdag krijg ik weer de Qutenza behandeling voor degene die nog niet weten wat het is blader een paar blogjes terug !
Ik zie er tegen op niet zozeer tegen de behandeling zelf maar de pijn erna die is slopend en erg pijnlijk. je staat letterlijk in brand ! Maar doe ik deze behandeling niet dan heb ik weer meer pijn in littekens dus we gaan der weer voor ! Gelukkig een lieve moeder die mij bijstaat en afleidt die dag.

Voor de rest had ik een 2 wensen voor 2014 !
1 dat ik minder pijn heb en mijn diploma haal eind 2014
en 2 dat ik eens een volledig fietsseizoen kan mee doen !
das alles wat ik voor 2014 wens :)

En voor iedereen nog de beste wensen dat al je dromen mogen uitkomen !

tot volgende blog weer...