Nieuwe ik
Hoor laatste tijd vaak dat ik veranderd ben in goede opzichten. Denk dat het komt door wat ik de laatste paar maanden en jaren meegemaakt heb, ben ik in vele opzichten veranderd gelukkig positief uitgepakt maar ook met bepaalde dingen minder. Zo is er veel veranderd ontremd mijn ik eerst deed ik ieder weekend wel iets of vroegen er mij mensen wel mee Nou dat laatste is als je ziek word in begin er nog wel van ach kom mee nou ik zag me al gaan met 2 drain's in me buik nou gezellig en vergaan van de pijn naarmate je langer ziek bent zie je dat steeds meer afnemen. ze vragen je niet gauw meer of ze blijven weg nou laat ik een ding voorop stellen a ik bijt niet b ik ben niet besmettelijk en c ik ben nog steeds,, maar dan met een chronische ziekte. Wat dat betreft heeft t me ook veel goeds gebracht ben opener geworden gezelliger en bekijk de dingen van dag tot dag plan geen hele maand weer vol en doe meer dingen zonder na te denken of ja wel met na denken maar jullie snappen me wel . Meer nieuwe mensen leren kennen die ik misschien als ik dit niet had ook wel had leren kennen maar misschien ook weer niet en ik geniet nu nog meer van de kleine dingen waar ik helaas nog niet goed mee kan omgaan is soms het gehuichel van o hoe gaat het en zitten ze bewijze van spreken in je tuin hoor je van haar mankeert niks ze kan gewoon lopen ja duhh aan mijn benen heb ik niks dat zijn nog van die puntjes dat het eigenlijk me ene oor in en andere uit zou moeten gaan maar dat is gewoon nog erg moeilijk voor mij.
Maar met een ziekte kun je toch ook nog een hele boel dingen hoor begrijp me absoluut niet vekeerd alleen t gaat niet zo heel snel en je moet wat meer moeite doen aan de andere kant het opent voor mij wel meer deuren zo ben ik voor volgend jaar al bezig de sponsoractie aan t plannen of de 4 daagse gesponsord te lopen voor onderzoek naar mijn ziekte die nog niet erg bekend is dus wat dat betreft is mijn strijdlust nog meer geworden bijt me nu niet voor 100 % maar voor 200 % voor iets wat ik gedaan wil krijgen dus wat dat betreft heeft t mij mooie dingen gebracht maar soms ook vaak onbegrip niet alleen van vreemden soms ook van mijn eigen familie gelukkig niet mijn ouders zou er nog bij moeten komen maar weet dat dat voor vele mensen niet altijd van zelf spreken is zij steunen mij in alles .Alleen het jammer is dat mijn familie mij niet altijd accepteerde zoals ik ben maar tegen hun durf ik te zeggen van van dat is daar de deur en blijf je maar bij mij uit de buurt daar ben ik dan weer wat harder in geworden
maar prijs me gelukkig zoals ik nu momenteel in t leven sta dan maar met een beperking
maar ik BEN Trots OP me zelf
en dat had ik 2 jaar geleden nog niet over mezelf zo gezegd
weer een mooie stap berijkt
liefsss en tot volgende blogg
Geen opmerkingen:
Een reactie posten